Η Ίλζε Άιχινγκερ, η "μεγάλη αουτσάιντερ" της γερμανόφωνης μεταπολεμικής λογοτεχνίας, όπως την αποκαλεί η κριτική, αποτελεί μια σταθερή και επίμονη παρουσία στα γράμματα, από το πρώτο της μυθιστόρημα το 1948 έως την πρόσφατη συλλογή της το 2006. Η διαφοροποίηση από τις εκάστοτε μόδες και ρεύματα, ο υπονομευτικός τρόπος σκέψης και η εμμονή της σε μια κριτική στάση απέναντι στο ιστορικοπολιτικό γίγνεσθαι αναγνωρίστηκαν από νωρίς ως το "σήμα κατατεθέν" της γραφής της Άιχινγκερ.

Με την παρούσα έκδοση παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό διηγήματα, μικρά πεζά και ποιήματα -χαρακτηριστικά δείγματα γραφής- της πολυβραβευμένης Αυστριακής συγγραφέως: Ιστορίες για τον άνδρα που ξυπνά μια μέρα δεσμώτης, τη γυναίκα που χάνεται όταν βγάζει τα γυαλιά ηλίου της, το αγόρι της αφίσας που θέλει να μάθει να χορεύει, αλλά και κείμενα για τον Ηρώδη, για λεκέδες, πάτρια μπαλκόνια και κακές λέξεις.

Τα κείμενα συνοδεύει, εν είδει εισαγωγής στον τρόπο γραφής της, ένα δοκίμιο σχετικά με την ποιητική της Ίλζε Άιχινγκερ, που αποσκοπεί στο να αναδείξει κάποιες πτυχές του σημαντικού αυτού έργου και να διευκολύνει την πρόσληψή του.