Η ανάπτυξη των μέσων και των μεθόδων επικοινωνίας υπήρξε εκρηκτική κατά τον 20ο αιώνα, ενώ η αναπτυξιακή δυναμική συνεχίζεται. Οι επικοινωνιακές ευχέρειες, δεξιότητες και δυνατότητες των ατόμων πολλαπλασιάζονται και βελτιώνονται. Λόγω του θριάμβου της ανάδρασης και της επικράτησης των διαδραστικών ψηφιακών δικτύων οι `επικοινωνιακές σχέσεις εξουσίας` εκδημοκρατίζονται. Οι πατερναλιστικές πομποκεντρικές επικοινωνιακές σχέσεις του παρελθόντος υποχωρούν. Πού μας οδηγούν όμως όλες αυτές οι ανατροπές; Πώς ερμηνεύονται τα, εκάστοτε, πρωτόγνωρα επικοινωνιακά φαινόμενα και τα νεόκοπα περιβάλλοντα;
`Δεν υπάρχει τίποτα πιο πρακτικό από μια καλή θεωρία`. Με αφετηρία αυτή την εύστοχη ρήση του Kurt Lewin στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται αναλυτικά/κριτικά ορισμένες από τις σημαντικότερες θεωρίες της `επιστήμης της επικοινωνίας` των τελευταίων εκατό ετών. Η `επικοινωνία` αποτελεί `ζωτικό` και `στρατηγικό πόρο`, ενώ οι θεωρίες επικοινωνίας έχουν καίρια εφαρμογή τόσο στην καθημερινότητα του ιδιωτικού βίου, όσο και του δημόσιου. Τόσο στην κοινωνία όσο και στην οικονομία, εγχώρια και παγκοσμιοποιημένη. Τόσο σε κερδοσκοπικά/ανταγωνιστικά, όσο και σε ανθρωπιστικά/συμμεριστικά εγχειρήματα. Το βιβλίο καλύπτει σε είκοσι ευσύνοπτα κεφάλαια μοντέλα, ερευνητικούς προβληματισμούς και θεωρίες επικοινωνίας ενός αιώνα: από τους Charles Cooley, Herbert Mead, και Walter Lippman των αρχών του 20ου αιώνα, μέχρι τις σύγχρονες θεωρήσεις του 21ου. Το έργο αυτό απευθύνεται στους μελετητές της επικοινωνίας, σε κάθε επαγγελματία που δρα στο ευρύ επικοινωνιακό/πολιτιστικό/πολιτικό πεδίο, αλλά και στους πολίτες οι οποίοι συνειδητοποιούν την αξία του `επικοινωνιακού κεφαλαίου`, τη `στρατηγικότητα` της `επικοινωνίας` και της `επικοινωνιακής αγωγής`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]