Ο Αλέξης και η Ντόρα γνωρίζονται στην εφηβεία και σχεδόν αμέσως χωρίζουν. Δέκα χρόνια μετά, ξανασυναντιούνται. Εκείνη ανακαλύπτει ότι ποτέ δεν τον ξεπέρασε, γιατί ήταν ο πρώτης της έρωτας. Τον ερωτεύεται και πάλι, πιο ώριμη από ποτέ. Η δική του καρδιά όμως ήταν πάντα δοσμένη αλλού. Σ’ αυτή την καρμική σχέση οι συνέπειες των πράξεων του ενός θα καθορίσουν την ευτυχία του άλλου. Τι γίνεται όμως όταν η καρδιά αγαπά τόσο δυνατά, που οι αισθήσεις δεν μπορούν να περιμένουν για να γευτούν τον παράδεισο που φαντάστηκε το μυαλό; Ποιο είναι περισσότερο ακραίο, ο έρωτας ή η αγάπη; Μήπως η αγάπη είναι τελικά η ατέλεια του θεού έρωτα, που, όπως όλοι ξέρουμε, είναι τυφλός;. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]