Δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε περίοδος, από την εποχή του Μαρξ, κατά την οποία η κριτική του καπιταλισμού να είναι τόσο αναγκαία, καθώς όλο και περισσότεροι κλάδοι της γνώσης, του πολιτισμού, των κοινωνικών επιστημών και της οικονομικής σκέψης μοιάζουν να απορροφώνται από τις αυτο-επικυρωτικές παραδοχές του καπιταλισμού ή από μια ηττοπαθή πεποίθηση ότι τίποτε άλλο δεν είναι δυνατό. Αυτή η άποψη βρίσκεται στην καρδιά του βιβλίου της Ε. Μ. Γουντ. Ενός βιβλίου που οριοθετείται από τη στάση όσων αριστερών διανοουμένων προσπαθούν να ορίσουν νέους δρόμους, διαφορετικούς από την αμφισβήτηση, για τη σχέση τους με τον καπιταλισμό και ταυτόχρονα αναζητούν τα διάκενά του για να δημιουργήσουν μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού χώρο για εναλλακτικούς «λόγους». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]