Για τον Ιησού γράφτηκαν πολλά, όχι μόνο για την Καταγωγή και την Παιδική και Εφηβική Ηλικία του, αλλά και για την Διδασκαλία και Δράση του, την Καταδίκη και Σταύρωσή του και την γνωστή απ` τα Ευαγγέλια ως Ανάσταση (και Ανάληψή του). Αλλά και επέκεινα για την, από ωρισμένους προτεινόμενη σαν τεκμηριωμένη, παραταθείσα επίγεια "ανθρώπινη" ζωή και για... τους "απογόνους" του. Αυτό για το οποίο δεν γράφτηκαν αρκετά είναι η "ελληνική" άποψη: Ότι ο Ιησούς όχι μόνο ήταν Γαλιλαίος (όπως γράφεται και στα Ευαγγέλια, αλλά και από πολλούς μελετητές γίνεται αποδεκτό), αλλά και Εσσαίος, μια ελληνογενή θρησκευτική κοινότητα. Οι Γαλιλαίοι ήταν κατά 40-50% πληθυσμιακά ελληνογενείς. Αλλά, ασθενικά και περιρρεόντως, αναφέρεται και μία άλλη, "ελληνικώτερη" άποψη: Ότι ο Ιησούς ήταν εξώγαμο ενός Ρωμαίου στρατιωτικού ή -κατά τη δική μας άποψη- ενός Έλληνα που υπηρετούσε στον ρωμαϊκό στρατό. Διασώζεται και το όνομά του: "Παλμύρας". Δηλαδή ότι: Αυτός ήταν ο "τάχα" αρχάγγελος που συνάντησε την Μαριάμ και την άφησε έγκυο. (...)

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)