Το ελληνικό διοικητικό δίκαιο (όπως και τα άλλα εθνικά διοικητικά δίκαια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) αποτελεί τη βάση του ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου. Σύμφωνα με τους κανόνες και τις διατάξεις του ελληνικού δικαίου εφαρμόζεται όχι μόνο το εθνικό δίκαιο, αλλά και το πρωτογενές και παράγωγο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρ` όλα αυτά το ελληνικό διοικητικό δίκαιο εξακολουθεί μέχρι σήμερα να διέπεται σε μεγάλο βαθμό από μια έντονη εσωστρέφεια που δεν ανταποκρίνεται στο ρόλο και τη θέση του στο όλο οικοδόμημα του ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου. Την ανάγκη μιας τέτοιας εξωστρεφούς ευρωπαϊκής προσέγγισης - που να κινείται πέρα από μια απλή επιλεκτική νομική σύγκριση - επιχειρεί να καλύψει η παρούσα συστηματική ανάλυση των βασικών θεσμών και αρχών του σύγχρονου ελληνικού ουσιαστικού και δικονομικού διοικητικού δικαίου.

Το έργο περιλαμβάνει πέντε ενότητες, στις οποίες αναλύονται οι γενικές αρχές του ελληνικού διοικητικού δικαίου, η οργάνωση της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και αυτοδιοίκησης, οι βασικοί θεσμοί του δημοσιοϋπαλληλικού δικαίου, το δίκαιο της διοικητικής διαδικασίας και οι νομικές μορφές διοικητικής δράσης, τα δημοκρατικά θεμέλια του ελληνικού διοικητικού δικαίου, τα μέσα έννομης προστασίας έναντι της διοικήσεως και οι μορφές και η πυκνότητα του δικαστικού ελέγχου, καθώς και το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως - πάντοτε σε σχέση με τους αντίστοιχους θεσμούς του ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου. Με τη συστηματική αυτή ανάλυση αναδεικνύονται ο ουσιαστικός ρόλος, περιεχόμενο και τεράστια σημασία της δημόσιας διοίκησης και του διοικητικού δικαίου του σύγχρονου κράτους για την ανάπτυξη της κοινωνίας και δίνονται απαντήσεις στα σημαντικά προβλήματα της σύγχρονης διοίκησης και του σύγχρονου διοικητικού δικαίου.