«Λίγο πριν τη δημιουργία»:
Μάτια μελανά απ` την αγρύπνια
Χρώματα άτεχνα πεταμένα σε φθηνό καμβά
Ένα ακόμα ποτήρι πριν ανατείλει ο ήλιος
Κραυγές απόγνωσης μέσα στη νύχτα
Σώματα παραιτημένα κάτω από τον καναπέ
Άδεια μπουκάλια και κεφάλια που ξεχειλίζουν
στα σοκάκια της παράνοιας
Δόντια που σπάνε φτύνοντας λέξεις
στο χαρτί, στους τοίχους, στο δωμάτιο
και 1.000 μαχαίρια να παραμονεύουν
πότε η πόρτα θα ανοίξει