Ένα κουβάρι ιστορίες `έλα τζαί η γιαγιά σου έννεν` καλά`
έλα τζαί η γιαγιά σου έννεν` καλά, ετηλεφώνησέν μου η Μύντα πριν λλίον, `μάνταμ, μαντάμ, γρήγορα η γιαγιά έφτυσεν γαίμαν`, έκαμεν εμετόν γαίμαν, έτσι μου `πεν, ήμασταν στην ψησταριάν με την Αγάθην, ο κόσμος πολλύς, που να έφευκα τζείνην την ώραν; ετηλεφώνησα στον θκειόν σου να πάει να την φέρει κάτω, νναι λαλώ σου, επήεν, εν με εκάνεν η στεναχωρία μου, το τηλέφωνον απάντησέν μου το η θκειά σου, `κόρη, γλήορα δώσ` μου τον αρφόν μου`, είπα της άλλα που να καταλάβει, `τι κάμνεις, Μαρούλλα μου;` άρκεψεν, τζαί ότι επήαν στες ελιές, τζαί έτσι, τζ` αλλιώς, είσεν όρεξην για κουβένταν, `δώσ` μου τον, κόρη, τζ` η μάνα μας έννεν` καλά`, έτοιμη ήμουν να της βάλω τες φωνές, ευτυχώς εκατάλαβέν το τζαί εφώναξέν του, έστειλα τον λαλώ σου τζαί εφέραν την στο νοσοκομείον, πάμεν τζαί εμείς τωρά, εννά `ρτεις; [...]