Τι λόγο μπορεί να `αρθρώσει` ο ψυχαναλυτής απέναντι στο βιττγκενσταϊνικό φιλόσοφο; Μπορεί ο φιλόσοφος να `διορθώσει` τον αναλυτή; Είναι σε θέση να διαφωνήσουν ή να συμφωνήσουν πάνω στο ίδιο ζήτημα; Πώς τοποθετείται το βιττγκενσταϊνικό αίτημα για θεραπεία, καθαρότητα και ακρίβεια απέναντι στην ψυχαναλυτική τεχνοτροπία της «μετέωρης προσοχής»; Από την άλλη, πώς προσλαμβάνεται ο αναλυτικός λόγος μέσα στο γλωσσαναλυτικό πλαίσιο;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]