Η μέθοδος η οποία προτείνεται σήμερα στα διδακτικά εγχειρίδια της γλώσσας για την εκμάθηση της ορθογραφίας ουσιαστικά δε διαφέρει σε τίποτε από αυτή που είχαν υιοθετήσει τα βιβλία της γλώσσας του 1982 και η οποία στηρίζεται στην άποψη των παλιών γραμματιστών και λατινιστών δασκάλων που ισχυρίζονταν ότι «Nulla dies sine linea» που σημαίνει «οφείλουμε να κάνουμε καθημερινά άσκηση δέκα σειρές ορθογραφία».
Ο μονότονος, μονοδιάστατος, προαναφερόμενος τρόπος όπως προκύπτει από διαχρονικά ελληνικά ερευνητικά δεδομένα κρίνεται ως αντιπαραγωγικός και αναποτελεσματικός με άκρως επικίνδυνες συνέπειες τόσο στο γνωστικό όσο και στον ψυχικό κόσμο του παιδιού.
