Ο πάπας Φραγκίσκος, άνθρωπος αγάπης, απλός, σεμνός και οικείος, έχει επανειλημμένα και σταθερά στραφεί εναντίον του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, εναντίον μιας ανάπτυξης χωρίς δικαιοσύνη, μιας ανταγωνιστικότητας που καταστρέφει την αγορά εργασίας και δημιουργεί ανέργους, φτωχούς, εξαθλιωμένους και αποκλεισμένους. Δεν πιστεύει στο αόρατο χέρι της αγοράς, που ρυθμίζει μαγικά τα πάντα. Αρνείται την κυριαρχία του χρήματος και την αναγωγή του σε υπέρτατο και μόνο κριτήριο. Ο πάπας Φραγκίσκος θέλει μια Εκκλησία φτωχή και των φτωχών, αλλά ταυτόχρονα και κυρίως μια Εκκλησία προσευχόμενη –χωρίς προσευχή μετατρέπεται σε μη κυβερνητική φιλανθρωπική οργάνωση.

                Ο χριστιανισμός του διαπνέεται απ’ αρχής μέχρι τέλους από την ιδέα της αποστολικότητας της Εκκλησίας και, αξεχώριστα, από τη χαρά της ζωής του χριστιανού. Αποστολή (missio) είναι να φέρεις και στους άλλους τη χαρά που έλαβες, τη χαρά των καλών ειδήσεων. Η αποστολή δεν αποτελεί μία ανάμεσα στις πολλές εκφράσεις της Εκκλησίας, ένα από τα έργα της, αλλά ιδρυτικό και συστατικό γνώρισμά της. Πηγή και περιεχόμενό της είναι η ευαγγελική χαρά.