Το έργο αποτελεί το πρώτο ετυμολογικό λεξικό των νεοελληνικών οικωνυμίων (κατοικημένων τόπων), πόνημα μακράς διάρκειας και κοπιώδες. Βασική προϋπόθεση για τη συγκρότηση ενός τέτοιου έργου ήταν η εξοικείωση του συντάκτη του πρωτίστως με τις περιβάλλουσες βαλκανικές γλώσσες (ιδιαίτερα τα τουρκικά, τα σλαβικά και τα αλβανικά). Η προϋπόθεση αυτή πληρούνταν στο πρόσωπο του συντάκτη του έργου, ο οποίος δεν εδίστασε να το αναλάβει, αν και γνώριζε ότι θα αντιμετώπιζε όχι τόσο επιστημονικά προβλήματα (των οποίων η έκταση μπορεί να γίνει αντιληπτή και μόνον με ένα απλό κοίταγμα στον πίνακα των γλωσσών του έργου, που είναι πάνω από 60) όσο οικονομικής φύσης, γιατί το έργο θα ήταν μακρόπνοο και θα απαιτούσε πέρα από τη νευρική αντοχή του συντάκτη και οικονομική στήριξη, για να επιβιώσει και να μην αποτελματωθεί, όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας με τα έργα μακράς διάρκειας. Λόγω της τεράστιας δυσκολίας και πολυπλοκότητας που παρουσιάζει ένα τέτοιο έργο πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν διαθέτουν παρόμοιο λεξικό. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]