Με αφορμή τον εορτασμό των 20 χρόνων του επιθεωρητή Μονταλμπάνο, του πολυαγαπημένου ήρωα του Αντρέα Καμιλλέρι, κυκλοφορούν στα ελληνικά για πρώτη φορά σε έναν τόμο τρεις εμβληματικές υποθέσεις του: Η φωνή του βιολιού, Το άρωμα της νύχτας και Χάρτινο φεγγάρι.
Η Φωνή του βιολιού αναφέρεται στην ιστορία μιας δολοφονημένης νέας γυναίκας, ενός μεγάλου μουσικού που ζει σαν ερημίτης και πολλών άλλων. Είναι πάνω απ’ όλα μια ιστορία αλλαγών και ο ίδιος ο Μονταλμπάνο, στην προσωπική ζωή του οποίου σημειώνονται εξελίξεις, θα πρέπει να αποφασίσει αν θα αλλάξει τη ζωή του.
Το Άρωμα της νύχτας βρίσκει τον Μονταλμπάνο σε μια μια κρίσιμη καμπή της ζωής του. H απόλυτη ανάγκη του για μοναξιά δημιουργεί προστριβές και συγκρούσεις με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Tαυτόχρονα, και όπως συνήθως, έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη υπόθεση εξαφάνισης προσώπων που, «εξ επαγγέλματος», παρέσυραν δεκάδες μικρούς επενδυτές και «οικειοποιήθηκαν» τις καταθέσεις τους – χρήματα που συνήθως αποκαλούμε «τους κόπους μιας ζωής».
Στο Χάρτινο φεγγάρι ο αστυνόμος Μονταλμπάνο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο γυναίκες, δυνατές και επικίνδυνες. H μία εξωστρεφής, με απίστευτο αισθησιασμό, η άλλη μυστικοπαθής, με νοσηρά πάθη, ικανή ν᾿ αναλάβει τα πάντα και να κρύψει τα πάντα. Παράλληλα, βήματα τυφλά τον οδηγούν στο μυστήριο ενός «πεθαμένου» σπιτιού, όπου, γύρω από ένα πτώμα σε άσεμνη στάση, γίνονται λάσπη και λιμνάζουν βρόμικα νερά σκηνογραφικών και ευερέθιστων παθών...

«Αρνούμενος γνωστές κοινοτοπίες (τις οποίες μισεί θανάσιμα), ο Καμιλλέρι μιλάει για τους ανθρώπους και το σικελικό περιβάλλον με αγάπη και σεβασμό, τόσο, ώστε το σύνολο του έργου του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί όχι απλώς αστυνομικό αλλά κοινωνικό μυθιστόρημα, με έντονα στοιχεία αυθεντικότητας. Οι άνθρωποι που κάθε φορά αναδύονται μέσα από τις ιστορίες του μοιάζουν με υπάρξεις που μένουν για χρόνια στην αφάνεια (όπως ολόκληρη η Σικελία, αν όχι ο ιταλικός Νότος), ερμητικά κλεισμένοι στα σπίτια τους, στον εαυτό τους, στο μικρόκοσμο, εν ολίγοις, στον οποίο εισχωρεί για να τους ανακαλύψει κάθε φορά ο Καμιλλέρι». Φώτος Λαμπρινός.