Σάν Πρόλογος

άπό τό Δημήτρη Φάμπα

Ή πρώτη γνωριμία μου μέ τό Μίκη Θεοδωράκη ήταν στά φοβερά χρόνια τής κατοχής στο Ωδείο Αθηνών, τότε που καθένας αγωνιζόταν νά κρατηθείστή ζωή έμεϊςβρίσκαμε καιρό νά τρέχουμε πίσω άπό τις νότες.

Τά χρόνια πέρασαν οί δρόμοι διαφορετικοί μά πάντα πάνω σ` ένα πεντάγραμμο καί γιά τούς δυό. Ό Θεοδωράκης γράφει μουσική καί άπλώνεται καθημερινά ή φήμη του.

Είναι άποκρηές καί βρίσκομαι σχεδόν μέ τό ζόρι καθισμένος σ’ ένα τραπέζι του Έρωτό- κριτου στήν Πλάκα, δίπλα ό Θεοδωράκης μέ παρέα. `Ακούω λοιπόν: «Νά ή λύση πού χρειαζόμουνα». Καί έκεϊ άποφασίζεται ή συμμετοχή μου στο κυκλικό Θέατρο. Θά έπαιζα κάθε βράδυ στή σκηνή τή μουσική τού Θεοδωράκη που εϊχε γράψει γιά τό έργο του Μ. Μπήαμ «Ένας `Όμηρος».

Καί άπό τότε άρχίζει μιά έποχή θαλεγα γιά μένα, τήν κιθάρα, τό σύνδεσμό μου μέ τό Θεοδωράκη.

Είμαι πάντα στις ηχογραφήσεις τών τραγουδιών του γιά πολλά χρόνια, παρών στή μουσική πού έγραφε γιά τόν κινηματογράφο, τό θέατρο, μαζύ του γυρνόντας στήν Αθήνα, τις γειτονιές, τις έπαρχιακές πόλεις μέ τις συναυλίες τής μουσικής του. Χρόνια κράτησε αυτή ή συνεργασία.

Λίγο πρίν τή διχτατορία τοϋ 1967 ένιωσα τήν άνάγκη νά μεταφέρω καί στό σολιστικό ρεπερτόριο τής κιθάρας έργα του.

Τήν τραγουδούσαν, τήν έπαιζαν ορχήστρες γιατί νά μήν περιλαμβάνεται καί στά ρεσιτάλ τών κιθαριστών;

Έτσι διασκεύασα μιά σειρά έργων του, καί μάλιστα τά ήχογράφησα σέ δίσκο.

Ή Χούντα άπό τά πρώτα πράγματα πού κατέστρεψε ήταν καί ή μουσική σέ δίσκους του Θεοδωράκη, έτσι χάθηκε καί ή δική μου δουλειά στό δίσκο. Στό μεταξύ έγώ στά ρεσιτάλ μου καί στήν Ελλάδα καί τό έξωτερικό συμπεριλάμβανα καί έργα Θεοδωράκη.

Πιστεύω πώς δέν χρειάζεται νά πώ οϋτε γιά τό μεγαλείο τής μουσικής του, μά οΰτε καί γιά τόν ίδιο, είναι τόσα ειπωμένα καί γνωστό σ` ϋλο τόν κόσμο τό έργο του.

Θά μπορούσα δμως νά πώ γιά τά κομμάτια πού διάλεξα.

Πάντα βέβαια μέ τήν προσωπική μου διάθεση καί προτίμηση, αυτά τά έργα ταιριάζουν στή φύση τής κιθάρας. Άλλα έχουν λυρισμό καί μελωδία, άλλα ξεκάθαρο ρυθμό καί ζωντάνια.

Χαίρομαι πού ή έκδοσή τους θά δώσει τήν εύκαιρία σέ πολλούς-πολλούς κιθαριστές νά τά γνωρίσουν.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Το τραίνο φεύγει στις 8

Θα γίνεις δικιά μου

Κοιμήσου αγγελούδι μου

Αγάπη μου

Χρυσοπράσινο φύλλο

Το γελαστό παιδί

Άνοιξε λίγο το παράθυρο

Δεν έχει η γη

Το Σεπτέμβριο θυμάμαι

Σε πότισα ροδόσταμο

Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά

Στο παραθύρι στέκοσουν

Είμαι Άγγλος νιός και τυχερός

Που πέταξε τ` αγόρι μου

Ζορμπάς