«Ταξίδι με τρένο. Ακουμπισμένη στο παράθυρο. Ψιθυρίζω μια λέξη. Η λέξη γίνεται τοπίο….»
Στο τρίτο κατά σειρά έργο της, με τίτλο «Η ταραχή του νόστου», η ποιήτρια πραγματεύεται το ταξίδι της επιστροφής και τη σχέση του ανθρώπου μ’ αυτό. Μέσα από έντονη εικονοποιία, ψυχαναλυτικούς μονολόγους, αναγωγή στη φιλοσοφία και έντονη θεατρικότητα κάνει, ώστε το ταξίδι του αναγνώστη με αυτό της δημιουργού, να είναι κοινό. Ποιος ξέρει τι πρόκειται να ανακαλύψει κανείς στην πορεία…
Εξ άλλου, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο «…Ύστερα ψάχνουμε ποιο ζώο μας κατοικεί…»
