Οἱ «Λακεδαιμόνιοι Βασιλεῖς» εἶναι μιὰ δραματικὴ τριλογία, ποὺ ἀντλεὶ τὸ θέμα της ἀπὸ τὴ Σπάρτη
τῆς παρακμῆς τῆς Ἑλληνιστικῆς ἐποχῆς. Δύο βασιλεῖς της, ὁ Ἆγις Δ΄ καὶ ὁ Κλεομένης Γ΄, ἀναλαμβάνουν
ἐπαναστατικὴ δράση γιὰ νὰ ἐπαναφέρουν τοὺς νόμους τοῦ Λυκούργου καὶ τὴ Σπαρτιατικὴ ἀγωγή, ποὺ
ἀποτέλεσαν τὸ βάθρο του μεγαλείου καὶ τῆς δόξας τῆς πόλεως.
Τὸ θέμα εἶναι ἀπὸ μιὰ ἄποψη πολὺ σύγχρονο, σὲ σχέση μὲ τὴ σημερινὴ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ τὸν σύγχρονο
κόσμο. Ὁ Κλεο μένης Γ΄, ποὺ εἶχε καταφύγει στὴν Αἴγυπτο γιὰ βοήθεια, μετὰ τὴ μάχη τῆς Σελλασίας, τὸ
222 π.Χ, ἀντιτάχθηκε, μὲ τὰ ὅπλα, στὸν διεφθαρμένο βασιλέα Πτολεμαῖο Δ΄ Φιλοπάτορα, ποὺ σχεδίαζε τὴ
δολοφονία του. Ἀπευθύνθηκε στὸ λαὸ τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ τοὺς κάλεσε νὰ συμπαραταχθοῦν, γιὰ τὴν
ἐλευθερία τους, κατὰ τοῦ τυράννου βασιλέως. Δὲν ἀνταποκρίθηκαν ὅμως, γιατὶ ἡ μακρὰ ἐθελοδουλεία εἶχε
κάνει τὸ ἔργο της.
Οἱ «Λακεδαιμόνιοι Βασιλεῖς» εἶναι γιὰ τὸν συγγραφέα καὶ ἕνα πείραμα, ποὺ συνδέεται μὲ τὴν πίστη
του ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ τραγωδία, ὡς θεατρικὴ φόρμα, δὲν ἔχει ἱστορικὰ ἐξαντληθεί. Μπορεῖ νὰ δώσει καὶ νέα
δημιουργία, μὲ διαχρονικὰ καὶ σύγχρονα μηνύματα.