Τώρα που τελείωσα το διάβασμα αυτού του βιβλίου, νιώθω πολύ την ανάγκη να μιλήσω γι` αυτό. [...]
Ο συγγραφέας κάνει καίριες επισημάνσεις και μιλάει για πράγματα πολύ σημαντικά, τα οποία φοβόμαστε να προσεγγίσουμε όπως π.χ. για το μυστήριο που ενυπάρχει στην ασθένεια και στο θάνατο όπως και στη ζωή. Για το πνευματικό νόημα της ασθένειας. Μιλάει για τις δοκιμασίες, τις οποίες ο Θεός παραχωρεί ως δωρεές. Μιλάει ακόμη για τον άνθρωπο που μπορεί να προσευχηθεί για κάποιον άρρωστο ή για τη δική του υγεία, σπάνια όμως το κάνει για να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, ώστε να σηκώσει τη δοκιμασία· και έχει δίκιο στο ότι, όταν λέμε «γενηθήτω το θέλημά σου», συνήθως εννοούμε να γίνει το δικό μας θέλημα. [...]
Ένιωσα ότι είναι ένα βιβλίο που έπρεπε να γραφεί. Βιβλίο με τόση καθαρότητα, με τόση σαφήνεια, με τόση αγιογραφική θεμελίωση, βιβλίο που βλέπει την αλήθεια του ανθρώπου σε όλο το θεολογικό του βάθος και όχι επιφανειακά. [...]
Είναι ένα βιβλίο για τον καθένα μας, τον ιερωμένο, τον ιατρό, τον ασθενή ή τον υποψήφιο ασθενή, το συγγενικό του περιβάλλον. (Από τον Πρόλογο του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Παύλου)
