«Φοβάμαι», ψιθυρίζει η Ρούλα.
«Μπάστα!» φωνάζει η Βίκυ.
«Μα η αλήθεια είναι καμιά φορά υπεκφυγή, αποδοχή, συνθηκολόγηση, ευφημισμός, ακόμα και… ψέμα», σημειώνει η Άννα.
«Ορκίζομαι…» λέει με σιγουριά η Έλενα.
«Και… μην ορκίζεσαι», της απαντά η Σοφία.
Όλες, όμως, το ήξεραν πως κάποτε θα ενέδιδαν στις ανθρώπινες αδυναμίες.
«Μην ορκίζεσαι» σημαίνει είμαι άνθρωπος κι αλλάζω κάθε στιγμή απόψεις, συναισθήματα, συμπεράσματα, διάθεση και αποφάσεις. Κι αυτό είναι το όμορφο και το άπιαστο της ανθρώπινης φύσης, το απρόβλεπτο και το εξελισσόμενο, αφού «τα πάντα ρει». Η πιο μεγάλη αλήθεια!
