Θύμωσα τώρα. Όπως θυμώνει το σίδερο μέσα στην πέτρα
και κρατάει την ανάσα του ο θάμνος να μην πάρει
φωτιά κι είναι μαρτύριο το δάκρυ του Ιορδάνη
στον δρόμο για την Άκαμπα – ντάλα ο ήλιος· έτσι
θύμωσα. Από πέτρα δεν με θέλατε; Κρατήστε
τις ξερικές ανάσες που μου φέρατε. Δεν έχω
ούτε δόντια ούτε γλώσσα για πέταμα.[...]
Ανήκει στη λίστα
Κατηγορίες
Ποίηση
Θεματική ταξινόμηση
Ποίηση
Προσθήκη στη Λίστα
Osdelnet
Σας στείλαμε ένα email με οδηγίες για την επαναφορά του κωδικού σας.
Υπήρξε κάποιο πρόβλημα κατά τη αποστολή του μηνύματος.
Παρακαλώ, συμπληρώστε το email σας και πατήστε αποστολή.