Είναι μια ηλιόλουστη μέρα όταν ο Άρμιν φωνάζει τον αδελφό του τον Βουλφ για να του δείξει ένα θαύμα: την κατασκευή του «δρόμου που δε σταματάει ποτέ». Ένα έργο που τους αφήνει εκστατικούς, το τεχνικό θαύμα των Ρωμαίων εχθρών, ικανών να δημιουργήσουν από το τίποτα έναν δρόμο που διασχίζει δάση, ποτάμια, βάλτους και που δεν ξεφεύγει απ’ την πορεία του ούτε καν μπροστά στα βουνά.
Ξαφνικά, τα δυο αγόρια έρχονται αντιμέτωπα με μια ρωμαϊκή περίπολο. Οι στρατιώτες τούς συλλαμβάνουν, όμως η μοίρα τους δεν είναι ο θάνατος, ούτε η σκλαβιά. Γιατί οι δυο τους είναι γιοι βασιλιά. Ο Σίγκμερ, ο πατέρας τους, είναι ένας περήφανος και τρομερός πολεμιστής, ένας Γερμανός πρίγκιπας που η φυλή του τον σέβεται και τον αγαπάει. Η μόνη αδυναμία του ήταν η μυστική του φιλία με τον Δρούσο, τον μεγάλο εχθρό, τον Ρωμαίο στρατηγό που χάθηκε πρόωρα, και τον οποίο, κρυφά, ο Σίγκμερ είχε γνωρίσει και θαύμαζε.
Οι δυο νέοι οδηγούνται στη Ρώμη για να εκπαιδευτούν σύμφωνα με τα ήθη της Αυτοκρατορίας, μέχρι να γίνουν αξιωματικοί των Γερμανών βοηθητικών στις λεγεώνες του Αυγούστου. Κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του εκατόνταρχου Ταύρου θα μάθουν μια καινούργια γλώσσα και θα υιοθετήσουν καινούργιες συνήθειες.
Και πώς μπορούν ο Άρμιν και ο Βουλφ, μεγαλωμένοι μέσα στα δάση, να μη μαγευτούν από τα θαύματα της Ρώμης; Τα δυο αγόρια θα γίνουν ο Αρμίνιος και ο Φλάβους, Ρωμαίοι πολίτες. Όμως η φωνή του αίματος έχει σιγήσει πράγματι μέσα τους; Η πίστη στους προγόνους μπορεί να τους οδηγήσει στην απόφαση να προδώσουν τον λαό που τους υιοθέτησε;