Όποιος απομακρύνεται από τον πόνο απομακρύνεται και από τη χαρά.
Ένα μυθιστόρημα για τα πάθη και τις δοκιμασίες ως μια διαδρομή αυτογνωσίας, που οδηγεί τους ανθρώπους να βρουν το βαθύτερο νόημα της ζωής, για να πάψουν να επαναλαμβάνουν μοιρολατρικά το ίδιο θλιβερό σενάριο – και να ξαναγράψουν τη ζωή τους απ’ την αρχή.
Ο Παύλος και η Αρετή, εν αγνοία τους, σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας, επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, που οδηγούν στην ίδια πάντοτε –προδιαγεγραμμένη– κατάληξη: να μένουν μόνοι, αν και λαχταρούν να βρουν το άλλο τους μισό. Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχουν ιδανικοί σύντροφοιπαρά ιδανικές σχέσεις, αγνοούν ότι οι σχέσεις είναι τέχνη και μαθαίνεται. Χρειάζεται να φτάσουν στα άκρα, να αναμετρηθούν με την οδύνη και τον εχθρό που φωλιάζει μέσα τους, για να συνειδητοποιήσουν εν τέλει την αλήθεια.
Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη σύγχρονη πραγματικότητα, με δοκιμασίες και περιπετειώδεις αναζητήσεις σε Δύση και Ανατολή, με φόντο τα κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα της εποχής και τον εφιάλτη της τρομοκρατίας.
Όλα στη ζωή είναι θέμα ερμηνείας, και η ομορφιά και η ασχήμια. Σ’ εμάς ανήκουν οι αποχρώσεις των σκέψεών μας. Εμείς ντύνουμε τον κόσμο ανάλογα με την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Κι όταν δεν υπάρχει αγάπη, τότε ισχύει ο νόμος του δυνατού, που μπορεί να επιβληθεί και διά της βίας. Με θυμό, οργή, μίσος και αλλεπάλληλες συγκρούσεις, λεκτικές και σωματικές, που καταστρέφουν ολότελα τις σχέσεις.
Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει και βία.