Τα διηγήματα αφορούν τις ζωές των κατοίκων ενός μικρού ορεινού χωριού της Μακεδονίας. Μέσ’ από τις προσωπικές ιστορίες τους διαφαίνεται η επίδραση του Εμφυλίου σε τρεις διαφορετικές γενιές. Η γενιά που δεν είχε ζήσει τα γεγονότα, μεγαλώνει μέσα σε κλίμα μυστικοπάθειας και ανασφάλειας. Όταν πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, οι άνθρωποι μαθαίνουν να μην εμπιστεύονται αυτά που βλέπουν. Πώς διαχειρίζονται τις μνήμες τους; Πώς βιώνουν την απώλεια και την απουσία αγαπημένων προσώπων; Ποιους τρόπους διαλέγουν για να παρηγορηθούν;

Μία νέα γυναίκα ανακαλύπτει ένα ανεξήγητα μεγάλο ποσό στο βιβλιάριο καταθέσεων της νεκρής μητέρας της. ¶ Μία μάνα περιμένει για χρόνια την επιστροφή της κόρης που χάθηκε στον Εμφύλιο. ¶ Ένας άντρας αναζητά το πρόσωπο της αγαπημένης του σ’ όσες γυναίκες της μοιάζουν. ¶ Μία γυναίκα δεν μπορεί να ξεχάσει τη μεγάλη αγάπη της για το σχολείο. ¶ Μία ηλικιωμένη περιμένει πως θα πεθάνει την ίδια μέρα με μία φίλη της. ¶ Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. «Ο εξωτερικός κόσμος υπάρχει όπως ο ηθοποιός στη σκηνή: βρίσκεται εκεί, αλλά είναι κάτι άλλο». ¶ Οι ζωντανοί, παρέα με τους νεκρούς, δεν παύουν να αναρωτιούνται: τι θα γινόταν αν… αν είχα φύγει μαζί του… αν δεν την άφηνα μόνη της… ¶ Η ζωή είναι τελικά αυτή που ζούμε και παράλληλα η άλλη που θα ζούσαμε, αν είχαμε διαφορετικά επιλέξει.