Ναι, της μοίρας δεν της ξεφεύγει κανείς. Ούτε της ανθρώπινης κακίας. Θα βρει χίλιους δυο τρόπους να σου την εκφράσει και ποτέ δεν έχει πάτο. Μα και η τύχη σου θα βρει τρόπους για να έρθει σε σένα. Κάποιες φορές αυτή η ζωή έχει τόση ομορφιά… Μα τόση ομορφιά… Που μου προκαλεί, πώς να το πω… Δάκρυα, δάκρυα λύπης. Γιατί να μην ζούμε όλοι ειρηνικά σ’ αυτή την ομορφιά; Γιατί να μην είναι οι ψυχές μας σαν μια ηλιόλουστη και γιορτινή μέρα σαν τη σημερινή που σας διηγούμαι την ιστορία; Να, έτσι όπως σας την γράφω τώρα...

Η Άννα Μετσάνη - Ana Mecani γεννήθηκε στα Τίρανα και ζει στη Λάρισα. Σπούδασε διακόσμηση εσωτερικών χώρων και φυσικοθεραπεία. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «Φανταζόμαστε με τα χέρια» από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, βραβεύτηκε από τον διεθνή ποιητικό οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών» με τη συνεργασία του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων. Η δεύτερη ποιητική συλλογή φέρει τον τίτλο «Μαγεμένες ουλές», με πολλά ποιητικά βραβεία και επαίνους στην κατοχή της, διακρίσεις εσωτερικά και εξωτερικά της χώρας, από τον παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης European art center, από τον παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης του οργανισμού L.G.F.F. Odysseus Awards, στο Λονδίνο, από τον διεθνή διαγωνισμό Όμιλος Unesco Κεφαλληνιάς – Ιθάκης, «Μια ωδή στον Σολωμό». Συμμετοχή των ποιημάτων στη συλλογική ανθολογία της Ποιητικής Ακαδημίας Αθηνών. Ποιητής δεν είναι όποιος γράφει.