Για τέσσερις μήνες ένα πτώμα παρακολουθούσε τηλεόραση λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του επιθεωρητή Βίλιαμ Βίστιν…
Ο Βίστιν κοιτάζει το χιόνι που πέφτει σε βαριές, υγρές νιφάδες έξω από το παράθυρο του γραφείου του. Το ημερολόγιο δείχνει Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου. Το βλέμμα του επιθεωρητή στρέφεται σε μια φωτογραφία που έχει τραβηχτεί από την πόρτα της κουζίνας, με φόντο το καθιστικό. Ο Βίγκο Χάνσεν κάθεται μπροστά στην ανοιχτή τηλεόραση με την πλάτη στον φωτογράφο, έτσι όπως τον βρήκαν οι αστυνομικοί. Τα χείλη του είναι μελανά, οι κόγχες των ματιών του χάσκουν τεράστιες, ενώ σκονισμένες τούφες μαλλιών καλύπτουν ακόμη το κρανίο του. Έμενε τρία σπίτια πιο κάτω από του επιθεωρητή, στην καμπή του δρόμου. Ήταν νεκρός εδώ και τέσσερις μήνες, χωρίς να έχει γίνει αντιληπτό από τον Βίστιν ή κάποιον άλλο γείτονα.

Την ίδια ώρα, ένα πτώμα βρίσκεται στο χιονισμένο δάσος. Τα σημάδια δείχνουν πως έχει μείνει αρκετό καιρό κρυμμένο μες στα πυκνόκλαδα. Ένα λασπωμένο κρανίο στο πηγάδι ενός αγροτόσπιτου δίνει νέα τροπή στις έρευνες του επιθεωρητή Βίλιαμ Βίστιν, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού καταζητείται ο δολοφόνος έξι γυναικών.
Ποιος ήταν πραγματικά αυτός ο «ανύπαρκτος» άνθρωπος και ποιος είχε οδηγήσει τον Βίγκο Χάνσεν στο ψυχιατρείο είκοσι χρόνια πριν;