«Εσύ είσαι ο πρόδρομος ο δικός σου κι οι πύργοι που έχτισες δεν είναι παρά τα θεμέλια του γιγαντιαίου εαυτού σου. (...)
Κι εγώ είμαι ο πρόδρομος ο δικός μου, αν και βρίσκομαι μες στις σκιές των δέντρων μου κι ακίνητο με νομίζεις».
Ο Χαλίλ Γκιμπράν γεφυρώνει με την πένα του την αραβική κληρονομιά με τον δυτικό ελληνοχριστιανικό ανθρωπισμό, θυμίζοντας στον άνθρωπο των πολέμων, της επιστήμης και της ταχύτητας την ξεχασμένη σοφία που υπάρχει μέσα του.
