Τελικά, το πιο ωραίο δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου είναι να το… αφήσεις ήσυχο.
Βρείτε τα πρωτίστως εσείς οι δύο: ο μπαμπάς και η μαμά.
Μην πιέζεις το παιδί, θα αντιδράσει.
Μίλα του γλυκά, ώστε να σε ακούσει με την καρδιά του.
Η καρδιά είναι τα «αυτιά» του παιδιού.
Ακόμα και η σιωπή σου, όταν είναι εμποτισμένη με σοφία, εκπέμπει κύματα αγάπης που φτάνουν τον στόχο τους.
Προσπέρνα τα νεύρα και τους θυμούς του άτακτου παιδιού σου και δες την ψυχή του που δοκιμάζεται, που μεγαλώνει, που ψάχνεται και προβληματίζεται για όλα. Μάθε να βλέπεις «βαθιά».
Πίσω από καβγάδες, να διακρίνεις τις φοβίες του.
Πίσω από βρισιές και φωνές, τη μοναξιά του.
Πίσω από το αλλοπρόσαλλο «φαίνεσθαι», την ψυχική του ομορφιά.

Μαμά, μπαμπά, αφήστε το παιδί σας να πατήσει στην ιερή γη της καρδιάς σας, όχι για να κατασκηνώσει εκεί για πάντα, μα για να ανοίξει τα φτερά του, να πάρει φόρα και να πετάξει.
Σας θαυμάζω και υποκλίνομαι μπροστά σας και φιλάω τα χέρια σας τα ιερά, που κρατάνε μέσα τους το πιο αγνό κομμάτι του πλανήτη μας.
Και εύχομαι ολόψυχα όλα τα ωραία και ωφέλιμα να έρθουν στη ζωή και στο σπιτικό σας.

Είσαι ο πιο άξιος γονιός. Εσύ. Πίστεψέ το. Και ζήσε το!