«...Σε αυτή τη διαδρομή της διεθνούς κοινότητας, διαμορφώθηκε και αναπτύχθηκε ένα εντυπωσιακό corpus κανόνων και αρχών: το δίκαιο δικαιωμάτων του ανθρώπου... Όμως, οι διαπιστώσεις, που χαρακτηρίζουν τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, είναι... εντυπωσιακές, αλλά συνάμα και απογοητευτικές. Δηλαδή, όσο διευρύνεται η κανονιστική και θεσμική διάσταση της διεθνούς προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τόσο οι σοβαρές και συστηματικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου πολλαπλασιάζονται, οι δημοκρατικές και δικαιοκρατικές αξίες εξακολουθούν να εκπίπτουν διαρκώς σε πολλά σημεία του πλανήτη, ενώ δημοκρατία/δημοκρατική κοινωνία παραμένουν ζητούμενο... Σε αυτή την πρόκληση, έχουμε υποχρέωση όλοι, αποφασιστικά, κατά λόγο αρμοδιότητας και δυνατότητας, να... αντιδράσουμε. Αν και, σήμερα, φαντάζει μάλλον ουτοπικό, αξίζει, ωστόσο, την προσωπική δέσμευση για τον άνθρωπο και τις ανθρωπιστικές αξίες...»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]