ΓΚΡΕΓΚΕΡΣ: Πατέρα,.. μήν είμαστε και τόσο "εκλεκτικοί" με τις λέξεις... Έπρεπε να στηθεί ολόκληρο σκηνικό: η οικογενειακή ζωή,.. η συμφιλίωση μεταξύ πατέρα και γιού!
ΒΕΡΛΕ: Πώς τολμάς να μου απευθύνεσαι σ’ αυτόν τον τόνο!
ΓΚΡΕΓΚΕΡΣ: Πότε ζήσαμε δωμέσα σαν ο ι κ ο γ έ ν ε ι α;! Ποτέ όσο θυμάμαι...
ΒΕΡΛΕ: Θαρρώ πως κανέναν άλλον στον κόσμο δε μισείς όσο εμένα.
