Όσο ο διπλανός σου δεν έχει ελευθερία,

ούτε εσύ είσαι ελεύθερος.

Το Ηλέκτρα ‒ Μια σύγχρονη τραγωδία είναι το πρώτο θεατρικό έργο της Έλενας Τριανταφυλλοπούλου, στο οποίο η συγγραφέας συνθέτει έναν ποιητικό ύμνο, αφιερωμένο στη θυσία της ηρωίδας της Εθνικής Αντίστασης Ηλέκτρας Αποστόλου. Ένα έργο με δυο χαρακτήρες, έναν άντρα και μια γυναίκα, που διαλέγονται μεταξύ τους σε ένα καταιγιστικό κείμενο που ισορροπεί άψογα ανάμεσα στη λογική της γραφής και το συναίσθημα της δημιουργίας.

Η Τριανταφυλλοπούλου κατορθώνει με την Ηλέκτρα της να δημιουργήσει μια προσωπική ιδιοτυπική ασκητική, καθώς στο κείμενο της ενυπάρχουν σύνθετα και πυκνά νοήματα για τον άνθρωπο και τη θυσία του ανθρώπου για τον άνθρωπο. Η συγγραφέας μάς παραδίδει ένα κείμενο με ουσία, δίχως λογοτεχνικές πολυπλοκότητες, δίχως φιλοσοφικούς αφορισμούς, δίχως κομματικές ακροβασίες· η Ηλέκτρα της Τριανταφυλλοπούλου αποτελεί μια συμβολική αφήγηση στο κέντρο της οποίας υπάρχει μια συνθηματολογική φράση: «Θάνατος στον φασισμό».

Η ηρωίδα του έργου, η Ηλέκτρα Αποστόλου, αποτελεί μια γυναίκα-σύμβολο, ένα πρόσωπο που κοίταξε τον φόβο κατάματα ‒ και ο φόβος φοβήθηκε και έφυγε. Η ιστορία της Ηλέκτρας, αυτής της γυναίκας, που βασανίστηκε, που εξευτελίστηκε, που θανατώθηκε, παρουσιάζεται ως ένα άρρητο σύνολο ιδεών και σκέψεων, το οποίο σε μια κοινή βάση ‒ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων‒ αποτελεί την οριοθέτηση της έννοιας του ανθρώπου, που ξεπηδά μέσα από τα τελευταία λόγια της:

Είμαι η μνήμη. Είμαι η ανάσταση της μνήμης,

η αποκατάσταση της μνήμης...

Είμαι. Είμαι όλα εκείνα που θέλεις να ξεχάσεις.

Είμαι όλα εκείνα που δεν μπορείς να ξεχάσεις.

Είμαι. Είμαι άνθρωπος. Είμαι…