Το βιβλίο Σύγχρονη Σωματιδιακή Φυσική τού Mark Thomson (Πανεπιστήμιο του Cambrigde) αποτελεί ένα πλήρες και ενημερωμένο εγχειρίδιο που καλύπτει όλες τις πτυχές της σύγχρονης φυσικής υψηλών ενεργειών. Το βιβλίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τη σύνδεση μεταξύ των θεωρητικών και πειραματικών εξελίξεων συμπεριλαμβανομένης της σχετικά πρόσφατης ανακάλυψης του μποζονίου Higgs στον LHC. Παρέχει στον αναγνώστη μια περιεκτική περιγραφή του Καθιερωμένου Μοντέλου της σωματιδιακής φυσικής, κατάδηλη τόσο για, προπτυχιακού όσο και μεταπτυχιακού επιπέδου φοιτητές που ενδιαφέρονται· για τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων και τη σωματιδιακή αστροφυσική. Η θεωρία εισάγεται με εύληπτο τρόπο ενώ ταυτόχρονα δίνεται ο απαραίτητος μαθηματικός φορμαλισμός που θα βοηθήσει τους φοιτητές στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Επιπλέον, ένα πλήθος παραδειγμάτων επιτρέπει στους σπουδαστές να συνδέσουν τη μαθηματική περιγραφή και το θεωρητικό πλαίσιο με τα σύγχρονα πειράματα στο CERN και άλλα εργαστήρια σωματιδιακής φυσικής. Οι ασκήσεις στο τέλος του κάθε κεφαλαίου, με ποικίλο βαθμό δυσκολίας, παρέχουν στον αναγνώστη μια βαθύτερη κατανόηση των θεμάτων που πραγματεύεται το βιβλίο. Ένα απαραίτητο σύγγραμμα για όποιον ενδιαφέρεται να κατανοήσει σε βάθος τη θεμελιώδη φυσική και να ασχοληθεί ερευνητικά με αυτό το συναρπαστικό πεδίο της επιστήμης.
Ένα χρήσιμο προπτυχιακό εγχειρίδιο που παρέχει μια εξαιρετική εισαγωγή σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς τομείς της σύγχρονης φυσικής. Συνδυάζει μια παιδαγωγική προσέγγιση που ξεκινάει από τις βασικές αρχές και παρέχει μια ολοκληρωμένη εικόνα γύρω από τις τελευταίες εξελίξεις στη φυσική των σωματιδίων, συμπεριλαμβανομένης της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs. Συνιστάται ανεπιφύλακτα τόσο για μαθητές όσο και για δασκάλους.
Ο Mark Thomson είναι Καθηγητής Πειραματικής Σωματιδιακής Φυσικής στο
Πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι συγγραφέας σε περισσότερες από 1.000 επιστημονικές μελέτες. Απέκτησε το πτυχίο του στη φυσική (1988) και το διδακτορικό (1992) στη σωματιδιακή φυσική από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Στη συνέχεια εργάστηκε για δύο χρόνια ως ερευνητικός συνεργάτης στο University College του Λονδίνου και έπειτα στο CERN για περίπου έξι χρόνια. Στο CERN έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις μετρήσεις ακρίβειας των ιδιοτήτων των μποζονίων W και Ζ με το πείραμα OPAL στον επιταχυντή LEP
Το 2000 μεταπήδησε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge· Η έρευνά του εκτείνεται σε διάφορους τομείς, όπως η φυσική των νετρίνων και η φυσική σε μελλοντικούς επιταχυντές. Σήμερα εργάζεται στην πρωτοπορία της φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων τόσο στη φυσική των νετρίνων όσο και στη φυσική των επιταχυντών καθώς και σε τεχνολογίες ανιχνευτών. Από το 2018 είναι επίσης ο Διευθύνων Σύμβουλος (ΟΕΟ) του Συμβουλίου Επιστημών & Τεχνολογίας (STFC) του Ηνωμένου Βασιλείου.
