Η συμπλήρωση 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 αποτελεί σημαντική ευκαιρία για να προσεγγίσουμε και να γνωρίσουμε βαθύτερα τα γεγονότα που οδήγησαν στη συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους, όπως και τις τοπικές και διεθνείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες αυτά εκδηλώθηκαν. Η ιστορική αποτίμηση της Επανάστασης του 1821, όπως και κάθε άλλου ιστορικού γεγονότος, εκκινεί από συγκεκριμένη ταξική οπτική, συνδέεται αντικειμενικά με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα κι επομένως αξιοποιείται και στη διαμόρφωση συγκεκριμένης συνείδησης αναφορικά με το επιθυμητό μέλλον. Διαχρονικά και ανεξάρτητα από την επάρκεια της ιστορικής τεκμηρίωσης, η ελληνική αστική τάξη και οι πολιτικοί και ιδεολογικοί της φορείς χρησιμοποιούν τις επετείους της Επανάστασης του 1821 προκειμένου να προωθήσουν το βασικό αστικό ιδεολόγημα της «εθνικής ενότητας». Με άλλα λόγια, ταυτίζουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού προκειμένου να προωθήσουν τις εκάστοτε προτεραιότητες της καπιταλιστικής εξουσίας. Συνεπώς, αποτελεί πρωταρχική ανάγκη και αναπόσπαστη πλευρά της σημερινής ιδεολογικής-πολιτικής και ταξικής πάλης και της αναζήτησης της ιστορικής αλήθειας τόσο η αποδέσμευση της εργατικής τάξης και γενικά των λαϊκών στρωμάτων από το σύνολο των εκδοχών της αστικής ιστοριογραφίας όσο και η εξαγωγή χρήσιμων –από τη σκοπιά τους– ιστορικών συμπερασμάτων από την Επανάσταση του 1821. Η ενίσχυση αυτής της προσπάθειας αποτελεί το βασικό λόγο έκδοσης της συγκεκριμένης συλλογής κειμένων, τα οποία διαλύουν πολλούς από τους μύθους της κυρίαρχης αστικής ιστοριογραφίας για το 1821 και τροφοδοτούν με ορισμένα σημαντικά συμπεράσματα. Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δε φιλοδοξούν να εξαντλήσουν όλες τις ιστορικές πτυχές της Επανάστασης. Ωστόσο, γίνεται προσπάθεια μέσα από τα κείμενα ν’ αναδειχτεί η ουσία των ιστορικών γεγονότων, ώστε να διαμορφώσει ο αναγνώστης ταξικά κριτήρια για τη μελέτη της Ιστορίας, στο πλαίσιο μιας πιο ουσιαστικής αντιπαράθεσης με την κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική.
