To Γράμμα στη Σεμέλη ή Ρέκβιεμ σε μια γάτα είναι ένα ποιητικό παραλήρημα για τη ζωή, τον θάνατο, τη φιλία και τη μνήμη. Μια γυναίκα γράφει στη γάτα της για την απώλειά της επιζητώντας τη λύτρωση και εκφράζοντας μια οδύνη που δεν είναι ανεκτό να εκφράζεται.
Οι δεσμοί μεταξύ ανθρώπων και ζώων φωτίζονται μέσα από το πρόσωπο μιας γάτας ενώ η εξομολόγηση της γράφουσας ανατρέπει την κοινωνική ιεράρχηση της αξίας των πραγμάτων διεκδικώντας τον χώρο που ανήκει στον θρήνο της, ερήμην των άλλων.
Μέσα από την εσωτερική της αναζήτηση, με λόγια που αγγίζουν όλους τους ανθρώπους και όλες τις γάτες, η αποστολέας του γράμματος, πίσω από τις κραυγές και τα πρόσωπα, ανακαλύπτει και αποκαλύπτει τη μόνη ιδιοτέλεια της ύπαρξης: την αγάπη.

«Γι’ αυτό σου λέω ψυχή μου. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε τις λέξεις».
Αυτό το γράμμα δεν μιλάει για την απώλεια.
Μιλάει για το δικαίωμά μας να μιλήσουμε για την απώλεια, να τη μεταμορφώσουμε σε λέξεις που μας απελευθερώνουν, προσφέροντάς μας ένα φυλαχτό που σφίγγει και πονάει τον καρπό μας, αλλά στάζει καθημερινά βάλσαμο.
Ίσως, για μας, η Σεμέλη θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε αγαπημένο πλάσμα, λουλούδι, ανάμνηση, όνειρο ή και ο κόσμος όλος. Η Αργυρώ Λύτρα μας κάνει δώρο αυτό το πολύτιμο φυλαχτό. Κρατάει όμως για τον εαυτό της τη λύτρωση που της χαρίζει η Σεμέλη.
(Σέργιος Γκάκας, συγγραφέας)