Στην περιεκτική και συνοπτική αυτή μελέτη ο Gunnar Hering προσφέρει στον αναγνώστη μια ολοκληρωμένη ερμηνευτική προσέγγιση του γλωσσικού ζητήματος στην Ελλάδα. Δεν περιορίζεται σε μια τυπική, πραγματολογικού χαρακτήρα εξιστόρηση, αλλά πραγματεύεται τη γλωσσική διαμάχη που σφράγισε την πνευματική και την πολιτική ζωή του νέου ελληνικού κράτους έχοντας κατά νου την περιρρέουσα κοινωνικοπολιτική ατμόσφαιρα τόσο της Βαλκανικής όσο και της Δυτικής Ευρώπης γενικότερα.

Ο Hering κατανέμει τη μελέτη του σε τρεις μείζονες χρονικές περιόδους: περίοδος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, 1821 – τέλη 19ου αιώνα, αρχές 20ού αιώνα – αρχές δεκαετίας του 1980. Δείχνοντας ιδιαίτερη φροντίδα για τη βιβλιογραφική τεκμηρίωση του υλικού, παρουσιάζει όλα τα σημαντικά πρόσωπα και τους σταθμούς του γλωσσικού ζητήματος σε συνεχή συνάρτηση με το ιστορικό, το κοινωνικοπολιτικό αλλά και το γλωσσικό-ιδεολογικό πλαίσιο της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας. Συνάμα, με εμπεριστατωμένο τρόπο, χωρίς ποτέ να παραμελεί τις γλωσσικές παραμέτρους, καταθέτει και τη δική του θέση για τις σημαντικές πτυχές του σύνθετου αυτού ζητήματος.