Από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με έναν αυξανόμενο αριθμό προκλήσεων και διλημμάτων εξωτερικής πολιτικής τόσο παραδοσιακών, όπως η σχέση με την Τουρκία ή το περιεχόμενο της συνεργασίας με τις ΗΠΑ, όσο και νέων, όπως θέματα ενέργειας, το μεταναστευτικό- προσφυγικό και η συνεργασία με την Κίνα. Με ποιον τρόπο και με ποιο βαθμό επιτυχίας οι ελληνικές κυβερνήσεις και η ελληνική κοινωνία έχουν αντιδράσει στο πλαίσιο ενός ραγδαία μεταβαλλόμενου διεθνούς και εσωτερικού περιβάλλοντος; Ο παρόν τόμος επιχειρεί, πρώτον, να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα και, δεύτερον, να εξετάσει τις βασικές επιλογές και προσδοκίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στον 21ο αιώνα. Τα επί μέρους κεφάλαια αναδεικνύουν τον χαρακτήρα και τη δυναμική της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας μέσα από μια ευρύτητα προοπτικής και προσφέρουν μια κριτική θεώρηση παραδοσιακών και εναλλακτικών θεάσεων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και στρατηγικής. Έτσι, ο αναγνώστης δύναται να αντιληφθεί τις εξελίξεις στις πραγματικές διαστάσεις τους και να στοχασθεί για τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική εξωτερική πολιτική. Ο συλλογικός αυτό τόμος καλύπτει το κενό που υπάρχει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από την έναρξη της νέας χιλιετίας και μέχρι σήμερα, με ενδιάμεσο σταθμό, ως χρονικό ορόσημο, το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα το 2010.
