Περίεργη που είναι η ζωή, γεμάτη αποχρώσεις. Από εκεί που βρίσκεσαι στον αφρό, σε μια στιγμή όλα διαλύονται και σέρνεσαι σαν το σκουλήκι. Το αντίθετο μπορεί να συμβεί, όμως σπανίζει. Το κισμέτ είναι προκαθορισμένο για τον καθένα και δεν αλλάζει.

Η οικονομική δύναμη εξουσιάζει ψυχές, φτωχοποιώντας συνειδήσεις, μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις, απατηλά όνειρα, τρομολαγνικά κίνητρα. Ο εθισμένος για κορυφή Αντιπρόεδρος, Αυτός, αντιπροσωπεύει τον ισχυρό της σκακιέρας που ισοπεδώνει τα πάντα και τους πάντες, όμως μέχρι ενός σημείου, υπάρχει ένα αλλά που αιωρείται…

Ο άστεγος, ο δεύτερος ήρωας, που ζει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, προσπαθεί να επιβιώσει, σκοτώνοντας τον εαυτό του σε κάθε δευτερόλεπτο της νοσηρής του κανονικότητας. Είναι ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου, γλαφυρά γραμμένο από το ψυχρό πεζοδρόμιο του εφιάλτη. Όλοι μπορούμε να βρεθούμε δυστυχώς στην ίδια θέση…

Αρρώστια. Ο αγώνας για ανάκαμψη φαντάζει δύσκολος και είναι. Ο ασθενής που ακροβατεί μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Που αναμένει το θαύμα, τη λύτρωση, την ελπίδα για ζωή. Ούτε στον χειρότερο εχθρό δεν ευχόμαστε να νοσήσει. Όμως ο covid/19, είναι εδώ για να μας τρομοκρατήσει, προσγειώνοντάς μας ανώμαλα…

Τρεις ήρωες, τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, τρεις νοσηρές ιστορίες, τρεις ζωές που στιγματίζονται από την ανθρώπινη φύση. Η νοσηρή κανονικότητα στην οποία ακροβατούν θα χαράξει τον τυφλό νόμο της δικαιοσύνης. Το παιχνίδι παίζεται σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες της ζωής. Η διαδρομή είναι στρωμένη με αίμα, βία και άπειρο πόνο.

Άραγε, υπάρχει ελπίδα σ’ όλο αυτό το συνοθύλευμα της βρώμικης ζωής ή ο δημιουργός περιεργάζεται τα αποπαίδια του προς τέρψη, για τη διαιώνιση του φαύλου κύκλου; Η συνέχεια μόνο μ’ έναν τρόπο μπορεί να πραγματοποιηθεί…