Τη δεκαετία του 1840 κάποιοι Επτανήσιοι επινόησαν τον όρο «ξενοκρατία», λέξη που συνοψίζει την τελευταία περίοδο της βρετανικής κυριαρχίας και του Ιονίου Κράτους. Το βιβλίο αυτό δείχνει πώς οι σχέσεις κυριαρχίας στο Ιόνιο Κράτος καθορίστηκαν όχι μόνο από την αποικιοκρατική δύναμη των «ξένων» αλλά και από τη δράση των Επτανησίων αστών. Αναλύει επίσης τις πραγματικές διαστάσεις του αποικιακού καθεστώτος της βρετανικής προστασίας, τους όρους με τους οποίους διαμορφώθηκαν οι σχέσεις εξουσίας, ενώ αναδεικνύει τις τοπικές ιδιαιτερότητες των νησιών που αποτελούσαν τα «Ηνωμένα Κράτη των Ιονίων Νήσων», εστιάζοντας στην αποικιοκρατική οικονομία και στην υψηλής ταξικής έντασης κοινωνία. Η γραφειοκρατία στο Ιόνιο κράτος λειτούργησε με βάση τις αποικιοκρατικές αρχές διοίκησης που ίσχυαν για πάρα πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας, αλλά με υψηλό χρηματικό κόστος «προστασίας». Η διαμόρφωση της αστικής τάξης συμπίπτει με τη συγκρότηση του κράτους και του δημόσιου χώρου. Τη δημόσια σφαίρα των επτανησιακών πόλεων και της Κέρκυρας ειδικότερα συγκρότησαν Επτανήσιοι (και λίγοι ξένοι) έμποροι, διανοούμενοι, νομικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και κάποιοι Βρετανοί αξιωματικοί που ενστερνίζονταν τις φιλελεύθερες αρχές. Πολιτικά «κόμματα» αποκρυσταλλώθηκαν σύμφωνα με τις πολιτικές τους αρχές και κυρίως ανάλογα με τη στάση τους απέναντι στη βρετανική προστασία.