Συχνά του ύπνου η συντροφιά με ξαγρυπνούσε·
ώρα πολλή τα λόγια του πάσχιζα να σηκώσω
μέσα στης νύχτας την ακάματη τριβή:
σιωπή σπαρμένη χώσματα ακάμωτων σωμάτων,
κραυγές που δεν ανθίσανε σε γλώσσα ερημική.
Ανήκει στη λίστα
Κατηγορίες
Ποίηση
Θεματική ταξινόμηση
Ποίηση
Ποίηση μεμονωμένων ποιητών
Προσθήκη στη Λίστα
Osdelnet
Σας στείλαμε ένα email με οδηγίες για την επαναφορά του κωδικού σας.
Υπήρξε κάποιο πρόβλημα κατά τη αποστολή του μηνύματος.
Παρακαλώ, συμπληρώστε το email σας και πατήστε αποστολή.