Αν όντως το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας (1895-96) γράφτηκε και παραστάθηκε λίγο μετά το Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1691-95) θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κάποιο είδος “εκδίκησης” για την αφόρητη ανοησία (το λιγότερο) των οργανωμένων, “πολιτισμένων”, υποκειμένων στον Νόμο σχέσεων, που αναπτύσσουν οι άνθρωποι στις πόλεις.
Ανήκει στη λίστα
Κατηγορίες
Θέατρο
Θεματική ταξινόμηση
Έργα του Σέξπηρ
Θεατρικό έργο, σενάριο, λιμπρέτο
Προσθήκη στη Λίστα
Osdelnet
Σας στείλαμε ένα email με οδηγίες για την επαναφορά του κωδικού σας.
Υπήρξε κάποιο πρόβλημα κατά τη αποστολή του μηνύματος.
Παρακαλώ, συμπληρώστε το email σας και πατήστε αποστολή.