Ὁ Δ’ Ἀννούτσιο εἶνε ὁ κατ᾽ ἐξοχὴν ποιητὴς τῆς σημερινῆς ἐποχῆς, τὸ δὲ πνεῦμα του ἔμεινε ἀμέτοχον τῆς παγκοσμίου προόδου εἴτε στοὺς ὁρίζοντας τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς ἐπιστήμης, εἴτε εἰς τοὺς ὁρίζοντας τῆς τέχνης, προξενεῖ δὲ ἀληθινὰ σχεδὸν τὸν ἴλιγγον ἡ εὐρύτης καὶ ὁ πλοῦτος τῆς μορφώσεώς του ἡ ὁποία, ἔχοντας ὡς βάσι τὴν σὲ λεπτομέρειες ἀνεξάντλητη γνῶσι τῶν ἱστορικῶν, φιλοσοφικῶν καὶ καλλιτεχνικῶν παραδόσεων τῆς φυλῆς του, πλουτισμένη ἄκόμα ἄπὸ τὴν βαθειὰ γνῶσι τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς σοφίας καὶ τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς τέχνης, ἐπεκτείνεται ἕως εἰς τὴν γνῶσιν ὅλων τῶν ἐκδηλώσεων τῆς παγκοσμίου τέχνης.
