Ο Μιλτιάδης και η αδερφή του είχαν την ατυχία ο πατέρας τους να είναι ένας ανήθικος και αδίστακτος άνθρωπος. Το πρώτο θανατικό που χτύπησε την οικογένεια θεωρήθηκε ατύχημα. Τα δραματικά γεγονότα άρχισαν να διαδέχονται το ένα το άλλο. Σε όλα εμπλεκόταν μια διαταραγμένη προσωπικότητα: Μάρω την έλεγαν και ήταν η θεία τους. Η ίδια, χρόνια αργότερα, μέσα από τον τάφο της, αποκάλυψε την τρομερή αλήθεια με μια επιστολή που είχε αφήσει πίσω της.

Ο Μιλτιάδης, από μικρός στα βάσανα, μεγαλώνοντας αναγκάστηκε να συγκρουστεί με τον πατέρα του. Το «ευ αγωνίζεσθαι», το οποίο είχε κάνει κτήμα του μέσα από ωραίους αθλητικούς αγώνες, πίστευε πως έπρεπε να ισχύει και στη ζωή. Το πνεύμα της μαχητικότητας και του δυναμισμού που είχε καλλιεργήσει μέσα στους αθλητικούς στίβους, το χρειάστηκε για ν’ αντιμετωπίσει και τις δυσκολίες της ζωής.

Οι εφιάλτες και τα βιώματα από το παρελθόν συνέχισαν να τον καταδιώκουν... Ένοχα μυστικά, που φαίνονταν καλά κρυμμένα, φανερώθηκαν μέσα από την… εκκωφαντική σιωπή της μάνας του.