Αν είναι να με κάψει το απόκρημνό σου φως,

μάθε μου τον θάνατο ώς το τέλος.

Με κείνη την αιχμή της αγωνίας θα με πας

στον άλλον αιώνα

σα χάδι ανάπλωρο στο δήμιο μελτέμι

να σμίξω με το γιασεμί που ξέρει να πεθαίνει

στο δριμύ καλοκαίρι και στο ρύγχος της πέτρας.

Ο Γιώργος Ν. Παπαδάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1959. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και Φιλοσοφία, Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, απ’ όπου έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα Φιλοσοφίας το 1987. Έχει ειδικευθεί στη μεσαιωνική τέχνη και στην τέχνη της πρώιμης Αναγέννησης. Υπηρετεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από το 1989 και σήμερα είναι Διευθυντής σχολείου στην Αθήνα.

Έργα του: Ιστορία μιας ανοχύρωτης νιότης, μυθιστόρημα, Εστία 1994·Ο Ιούλιος δεν έχει τύψεις, ποιητική συλλογή, Δωδώνη 1999·Μικρή ιστορία του φωτός στη θρησκευτική τέχνη του Βυζαντίου και της Δύσης – το φως και το σώμα, μονογραφία, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2014·Η πρώιμη Αναγέννηση στην ιταλική ζωγραφική, μελέτη, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2015·Ο Ταχυδρόμος, μυθιστόρημα, Εστία 2018, (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2019)·Άτακτο αίμα, μυθιστόρημα, Εστία 2021.