Υπάρχουν ταινίες που θέλεις να δεις και να ξαναδείς!

Είναι ταινίες που αγάπησες από την πρώτη στιγμή, που μίλησαν αμέσως στο θυμικό σου και σε πλημμύρισαν συναισθήματα. Σε μερικές ξέρεις τους διαλόγους απ’ έξω, σιγομουρμουρίζεις τα τραγούδια τους, γνωρίζεις και την πιο μικρή λεπτομέρεια της υπόθεσής τους. Είναι ταινίες που τις κρατάς στην καρδιά σου!

Ορισμένες από αυτές, στην εποχή τους, πέρασαν απαρατήρητες και χρειάστηκε η πάροδος του χρόνου για να αναγνωριστεί η ψυχαγωγική τους δύναμη και/ή η καλλιτεχνική τους αξία. Κάποιες άλλες έγιναν πάραυτα μεγάλες επιτυχίες, προσελκύοντας πλήθη κόσμου και γεμίζοντας ασφυκτικά τις αίθουσες όπου προβάλλονταν. Μερικές έγιναν γνωστές μόνο στο σινεφίλ κοινό από τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ελάχιστες, τέλος, δεν γνώρισαν ποτέ την επιτυχία στη φωτεινή οθόνη της κινηματογραφικής αίθουσας, αλλά στην κατά πολύ μικρότερή της τής τηλεόρασης, που σήμερα αποτελεί ένα αναγκαστικό καταφύγιο όλων των ταινιών του παρελθόντος.

Είναι το δεύτερο μέρος της σειράς την οποία υπογράφει ο Δημήτρης Κολιοδήμος και μαζί με το προηγούμενο βιβλίο «101 Ελληνικές ταινίες που πρέπει να πεθάνεις πριν τις δεις» συνθέτουν το πανόραμα του ελληνικού σινεμά τον τελευταίο αιώνα.