[...] Η αγριόπαπια είχε χτυπηθεί στο πίσω μέρος των φτερών, προς τη φορά που είχε το πέταγμά της. Γι’ αυτό και γλίτωσε. Αν την είχαν χτυπήσει στο στήθος θα την είχαν σκοτώσει.
Η Μέμα πήρε την αγριόπαπια στην αγκαλιά της, τη σκέπασε με το αδιάβροχό της και συνέχισε τον δρόμο για το χωριό. Είχε πάρει την απόφαση να περιθάλψει με όποιο τρόπο μπορούσε το λαβωμένο αγριοπούλι και να το κάνει να πετάξει για τα μακρινά μέρη. Περίμενε βέβαια να αντιμετωπίσει επικρίσεις, μια σιωπηλή αλλά έκδηλη αποδοκιμασία από τη μητριά της και προετοιμαζόταν να πάρει αμυντική θέση. [...]
