Η Μάνια Παπαδημητρίου εκδίδει ό,τι σώθηκε από το προσωπικό ημερολόγιο του παππού της, όπου ο υπολοχαγός Γεράσιμος Γεννατάς, εξιστορεί τη γνωριμία του με τη Γεθσημανή, τη Μανίτσα του, στη Σμύρνη, το 1920, την πολιορκία και την κατάκτηση της καρδιάς της παράλληλα με τις επιχειρήσεις στα μέτωπα του πολέμου.
Αυτό το «ημερολόγιο έρωτος», όπως το αποκαλεί, το διανθίζει με εκτενή αποσπάσματα από το στρατιωτικό του ημερολόγιο και άλλα τεκμήρια, καθώς και με δικά της σχόλια, αναμνήσεις και πρόσθετες πληροφορίες για τη μεταγενέστερη διαδρομή της οικογένειας, τους καημούς και τα τραύματα που τη σφράγισαν.
Γράφει η Μάνια Παπαδημητρίου:
Ο καθένας όμως απ’ αυτούς που συμμετείχαν, είχε τη δική του προσωπική ιστορία, τον προσωπικό κρυφό καημό. Έτσι συνέβαινε και με τον παππού, για την καρδιά του οποίου δεν θα ξέραμε τίποτα αν δεν είχε αφήσει αυτά τα δύο ημερολόγια που θέλω να σας παρουσιάσω. Εκεί μέσα περίμενα να βρω την ιστορία της πατρίδας, όμως βρήκα τελικά την ιστορία της καρδιάς του. Πώς γίνεται κάποιος να πολεμάει και να ερωτεύεται ταυτόχρονα; Πώς γίνεται η ζωή να νικάει τη φρίκη του πολέμου και της ήττας, έτσι που τελικά να καταλήγει κάποιος να σκεφτεί: αν δεν είχε υπάρξει αυτή η εκστρατεία πολλοί από μας δεν θα είχαμε ποτέ μας γεννηθεί.
