Η ψυχαναλυτική θεραπεία των διαταραχών διατροφής δεν αφορά τόσο το έκδηλο του αιτήματος, δηλαδή τη διαχείριση της παχυσαρκίας και της απίσχνανσης. Λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα των θεωρητικών και κλινικών προβληματισμών που εκθέσαμε, το θεμελιώδες ασυνείδητο αίτημα είναι το διακύβευμα της ταυτότητας και ο τρόμος της ψυχικής αποδιοργάνωσης.
Ο διπλός θρίαμβος του ανορεκτικού και του βουλιμικού επί του αντικειμένου και του θανάτου είναι εφήμερος, αφού συνοδεύεται από τη δυσβάσταχτη οδύνη της εξάρτησης από το αντικείμενο.
