Σκοπός του συγγραφέα είναι, όπως ο ίδιος διαιτείνεται, η περιγραφή μιας ψυχοσωματικής κλινικής, προσιτής στην παιδιατρική -και ευρύτερα σε όσους εργάζονται με τα παιδιά σε όλους τους κλάδους- και παράλληλα αναγνωρισμένης στην ιδιαιτερότητά της από την ψυχιατρική και την ψυχολογία του παιδιού. Αυτό αποδεικνύεται χάρη στην παρακολούθηση και τη μελέτη πολλαπλών περιπτώσεων που αφορούν στην ψυχοσωματική προσέγγιση, στο πλαίσιο της εξέλιξής της και της δικής της πρωτοτυπίας.
Οι εννοιολογικές αντιλήψεις του, σε σύμπνοια με τις αναλυτικές κατευθύνσεις του Ινστιτούτου της Ψυχοσωματικής, οδήγησαν τον Kρεσλέρ να διευκρινίσει τις τρεις παράλληλες οδούς οι οποίες επιτρέπουν την κατανόηση της ψυχοσωματικής του παιδιού: τις συνθήκες του περιβάλλοντος, που ευθύνονται μέσω του τραυματικού ρόλου που διαδραματίζουν, τις ψυχοσυναισθηματικές δομές, που καθορίζουν τις ευάλωτες προσωπικότητες απέναντι στην ψυχοσωματική αποδιοργάνωση, και τους ψυχικούς μηχανισμούς σωματοποίησης, που συνίστανται στην κατάθλιψη (ενός ειδικού τύπου) αφενός, και στις εξάρσεις της διέγερσης αφετέρου.
Οι αλλεπάλληλες εκδόσεις του βιβλίου επέφεραν κάθε φορά και κάποιες καινοτομίες. Η παρούσα έκδοση παρουσιάζει τις τελευταίες έρευνες του Kρεσλέρ, μέσω μιας μελέτης ως προς τις ρίζες της ψυχοσωματικής άμυνας και τις ενδεχόμενες ρήξεις της οργάνωσής της, από τις πρώιμες φάσεις της παιδικής ηλικίας.