Σκέψου λίγο και πες μου, εργασία και φιλία, συνδυάζονται αρμονικά;
Κάνω υπομονή ή ανέχομαι;
Λέμε σε όλα «ναι» ή μήπως υπάρχει και το «όχι»;
Γιατί εγκαταλείπω με την πρώτη δυσκολία;
Η επιτυχία, μπορεί να γίνει εμπόδιο στην προσωπική μας ανάπτυξη;
Μήπως τελικά αξίζει ένα «ευχαριστώ» στους αχάριστους;
Το «από εσένα δεν περιμένω τίποτε λιγότερο», σου θυμίζει κάτι;
Γιατί λέμε ψέματα στον εαυτό μας; Ποιά είναι η αξία της σιωπής;
Για ποιους λόγους αναβάλλουμε; Τι κρύβεται πίσω από το μετέωρο θα…;
Η φιλανθρωπία είναι μια δύναμη ελπίδας ή μια σύγχρονη εμπορική
δράση;
Έχεις σκεφτεί να αγαπήσεις πρώτα εσένα, πριν (ξανα)ερωτευτείς;
Τα «σκέψου θετικά», «μόνο θετική ενέργεια» μέχρι και το «όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν» ενίοτε βλάπτουν σοβαρά την υγεία, όλοι το ξέρουν, λίγοι το παραδέχονται, κανείς δεν τολμά να τα αποδομήσει.
Τι λές; Ποιά είναι η δική σου άποψη;
Γιατί αποφεύγουμε τις δύσκολες συζητήσεις; Τι φοβόμαστε;
Εκτός από αντικείμενα, υπάρχουν και περιττοί άνθρωποι;
Αν ναι, ποιος λέει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε παρέα μαζί τους;
Άραγε, αλλάζει ο τοξικός άνθρωπος;
Σκοπός μου δεν είναι να περιγράψω με λόγια έννοιες και καταστάσεις, αλλά να σε ιντριγκάρω. Να φανταστείς, να χωθείς μέσα στα κείμενα και να βιώσεις συναισθήματα. Αδημονώ να εισπράξω την αντίδρασή σου. Το ταξίδι σκέψης τώρα αρχίζει.