Η πανδημία του κορονοϊού αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις και απειλές του τελευταίου αιώνα για τη δημόσια υγεία, την κοινωνία και την οικονομία. Μία πρωτοφανής σε έκταση και μέγεθος κρίση, η οποία έθεσε τα κοινωνικά, οικονομικά και διοικητικά συστήματα στα όρια της κατάρρευσης, οδηγώντας σε αρκετές περιπτώσεις και ιδιαίτερα στον τομέα της δημόσιας υγείας, στην αδυναμία κάλυψης των αυξημένων και έκτακτων αναγκών των πολιτών. Παράλληλα, η πανδημία κατέδειξε την εύθραυστη και επισφαλή βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα των εθνικών διοικητικών συστημάτων και την αναγκαιότητα ολικής αναθεώρησης της πολιτικής και της στρατηγικής των εθνικών κρατών και των διεθνών οργανισμών, έναντι των διαρκώς αυξανόμενων και εντεινόμενων κινδύνων και απειλών σε κοινωνικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό και γεωπολιτικό επίπεδο. Μία νέα πραγματικότητα διαρκών και αυξημένων απειλών, κινδύνων και δυσεπίλυτων προβλημάτων στην κοινωνία και την οικονομία, στην οποία οφείλουν και θα πρέπει να προσαρμοστούν τα εθνικά διοικητικά συστήματα, προκειμένου να προστατεύσουν τους πολίτες και να διασφαλίσουν το δημόσιο συμφέρον.
Η νέα αυτή πραγματικότητα των απειλών, των κινδύνων και των δυσεπίλυτων προβλημάτων, επιτάσσει τη μεταρρύθμιση των υφιστάμενων μοντέλων πρόβλεψης και αντιμετώπισης των ενδεχόμενων και πιθανών κινδύνων στην κοινωνία, στην οικονομία και στο περιβάλλον και την ανάδειξη ενός νέου προτύπου διοικητικής οργάνωσης και παροχής των δημοσίων υπηρεσιών, σε συνθήκες τόσο κανονικότητας, όσο και κρίσης.
Έχοντας ως βάση ανάλυσης την πρόσφατη κρίση της πανδημίας του κορονοϊού, σκοπό του βιβλίου αποτελεί η δι-επιστημονική και κριτική ανάλυση και αξιολόγηση των επιπτώσεων της πανδημίας στην Ελλάδα, εστιάζοντας και σε ένα πλήθος διαφορετικών τομέων της δημόσιας διοίκησης, της κοινωνίας, της οικονομίας, της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
Η κρίση του κορονοϊού, η οποία αφενός ανέδειξε τις χρόνιες αδυναμίες και τα διαρθρωτικά προβλήματα της αποτυχίας των μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση και της οικονομία, αφετέρου και παρά τις αρνητικές αρχικές εκτιμήσεις και προβλέψεις, έφερε στην επιφάνεια και μία άλλη πλευρά του εθνικού διοικητικού συστήματος, λιγότερο προβεβλημένης και συχνά αθέατης, αυτής της καινοτομίας, της ανθεκτικότητας και της κοινωνικής προστασίας, ελέω της κρίσης και του κινδύνου για την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Η αξιολόγηση της εμπειρίας της πανδημίας, η οποία συμπυκνώνεται στο βασικό ερώτημα που επιχειρούν να απαντήσουν οι συγγραφείς του βιβλίου, το κατά πόσο τελικά ήταν ανθεκτικό το διοικητικό σύστημα στην Ελλάδα και το τι θα πρέπει να γίνει προκειμένου να επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος της ανθεκτικότητας και της βιωσιμότητας στο κράτος, την κοινωνία και την οικονομία.
