Ο Γρηγορίου, παρών πενήντα χρόνια: με ταινίες, με τηλεόραση, με θέατρο, με τη συμμετοχή του στη διαχείριση των κρατικών πόρων για την ενίσχυση του κινηματογράφου μας, με τιμητικές και αφιερώματα. Πενήντα χρόνια παράγων. Παράγει έργο, δηλαδή. Πολιτιστικό έργο.

Ο Γρηγορίου είναι κωδικό κεφάλαιο στην Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου. Δεν είναι χαρισματικός, αφού δεν του χάρισε η φύση κανένα ιδιαίτερο κουσούρι για να το «καβαλήσει» και να πορευτεί. Δεν τον αγκάλιασε για να τον επιβάλει ο πατέρας-αφέντης της ελληνικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, ο Φιλοποίμην Φίνος. Δεν του ’ρθε η ζαριά με κάποιο Δράκο, με κάποια Στέλλα. Και κάμποσα «δεν»... Ό,τι κέρδισε, το κέρδισε μόνος του, με πείσμα, αφήνοντάς μας ένα ευρύ φάσμα φιλμικών κατασκευών.