Δεν θα ήταν υπερβολή αν υποστηρίζαμε ότι τα έργα, μαζί με το συλλογικό έργο που επιμελήθηκε ο Pierre Nora Les Lieux de Mémoire, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην επιστημολογική έκρηξη και στον δημόσιο διάλογο διαμόρφωσης των Σπουδών της Μνήμης. Η συζήτηση περί μνήμης και λήθης επηρέασε πολλά επιμέρους πεδία των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών προσφέροντας νέες κατευθύνσεις στη μελέτη του εθνικισμού, των πολιτικών της πολιτιστικής κληρονομιάς, της δημόσιας και της προφορικής ιστορίας.
Ο Connerton αναδεικνύει την κεντρική σημασία των σωμάτων, του χώρου και των αντικειμένων στην επιτέλεση της μνήμης, αλλά και στην αποδιάρθρωσή της ως συλλογικής λήθης. Διασχίζοντας τα σύνορα μεταξύ ανθρωπολογίας, ιστορίας, φιλοσοφίας, λογοτεχνικών σπουδών, κοινωνιολογίας και ψυχανάλυσης, συνομιλεί με το έργο των κορυφαίων στοχαστών του 19ου και του 20ού αιώνα.
